Podczas trwającej epidemii koronawirusa GIS i polski rząd zalecają pracę zdalną, tzw. home office.
Uchwalona 2 marca 2020 r. ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych wprowadza możliwość prewencyjnego kierowania pracowników na przymusową – niewymagającą zgody pracownika - pracę w modelu zdalnym. Art. 3 ww. ustawy przewiduje, że pracodawca może polecić pracownikowi „wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna)”.
Należy podkreślić, że praca zdalna jest nadal wykonywaniem umowy o pracę, z tą różnicą, że poza miejscem jej stałego wykonywania (tj. wskazaną w umowie o pracę, z reguły, siedzibą pracodawcy) i mają do niej zastosowanie wszystkie narzędzia dotychczas wykorzystywanych w stosunkach z pracownikiem tj. np. polecenie wyjazdu służbowego (delegacja). Jednak, mając na uwadze aktualne szczególne okoliczności, pracownik może odmówić wyjazdu służbowego, nie narażając się na odpowiedzialność dyscyplinarną, jeżeli miejscem przeznaczenia jest rejon zagrożony koronawirusem - zgodnie bowiem z art. 210 § 1 Kodeksu pracy, w razie gdy warunki nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa oraz higieny pracy i stwarzają bezpośrednio zagrożenia dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
Praca w modelu zdalnym jest niewątpliwie wygodna i jeżeli potrafimy odpowiednio koncentrować się na zadaniach, może być idealnym rozwiązaniem, a dla wielu firm koniecznością i szansą na przetrwanie trudnych czasów epidemii.
Comentários